Vrijdag 28 mei. Ik ben jarig en heb brownies meegenomen. De inspectie komt op bezoek. Mya komt wennen. Ik heb mijn eerste celloles in 15 jaar. In de taalclub houdt Sjoerd als eerste zijn presentatie en krijgen de kinderen een mooi mapje met leesstrategieën en een opdracht uit de Kidsweek. De brownies zijn snel op. O ja, schrijfdans. Lekker buiten, op de tegels met krijt. Eerst rondlopen als treintje, daarna lussen tekenen als wielen van de trein, naar boven en beneden, op het ritme van de treinmuziek. Mya doet mee, en Zita, Yanna, Paula. Het is klaar als we vinden dat het genoeg is. Bijna half twaalf. Tafels naar buiten, borden en brood. De rest gaat vanzelf, de tafeldekkers komen snel in actie. Lunchen, kletsen, kijken. De inspectie is klaar en was tevreden over wat wij deden. Er brandt alweer een vuur. Hoe begon het opruimen? Ik heb het idee dat ook dat vandaag min of meer vanzelf ging. Ik vul de kast in de jungle met de spullen die de kinderen komen brengen. Zij zijn aan het vegen en dweilen. De ruimtes worden ingericht zoals ze waren voordat wij er in kwamen. Chips buiten en thee en limonade. Ik vlecht madeliefjes. Ouders komen en blijven om mee te helpen opruimen. Het is even over vieren en wij zijn klaar. We zetten een tafeltje buiten en vieren deze mooie dag met crackertjes met geitenkaas en een glas rosé. Proost.

Donderdag 27 mei. Een dag waarop ik met 7 jongens en 1 meisje achterblijf op De Vrije Ruimte, terwijl de anderen naar Sea Life gaan. Degenen die achterblijven hebben geen zin in Sea Life, willen gewoon lekker op school dingen doen. Wat voor dingen? Eerst lunchen met een broodje ei, gebakken door Heleen en mij. Dan gaan 4 jongens naar buiten, gewapend met schoppen, op weg naar de boom. Twee jongens blijven binnen om samen op de computer filmpjes te kijken. Heleen gaat aan het werk in een boek. Cem leert zijn Nederlands.

Al even daarvoor had Gijs mij zijn aansteker laten zien: "Mogen we straks een vuurtje stoken, op de vuurplaats?" Ik vind het goed. De vier jongens zijn weer terug, bezig met een vuurtje. Ook de andere twee komen nu naar buiten. Takjes en takken worden gezocht, gekeken hoe het vuur het beste brandt, welke stokjes onder en welke boven. Robin weet er veel van. Hij blaast 1 keer en het vuurtje laait op. Ze proberen uit of takken met bladeren branden. Het knettert lekker, maar geeft vrij veel rook. En hoeveel emmers water moet je erop gooien voordat het vuur uitgaat? En als het dan helemaal uit is, kun je het dan zonder lucifer toch nog aankrijgen, omdat het misschien toch nog ergens gloeit? Robin probeert het, en het lukt. Ik kijk van een afstandje en zie hoe zes jongens zonder onvertogen woorden een hele middag bezig zijn met experimenteren met het stoken, brandend houden en doven van een vuurtje.

Woensdag 26 juni. Wat doen kinderen als ze een stok in de tuin vinden? Vaak wordt deze gebruikt als pistool. Wanneer ze wat ouder zijn timmeren ze zelf geweren van houten latjes, of ze maken er een van aan elkaar geplakte pvc-buizen. Ze vechten ermee, spelen samen, trekken kleren aan die er bij passen.

Soms zitten ze in de bouwhoek, spelend met kapla, lego en playmobil. Er komen forten en kastelen, bewaakt door ridders met speren en zwaarden. Kogels worden geslingerd, emmers pek uitgegoten over de hoofden van de aanstormende playmobil-poppetjes.

Heel af en toe is de bouwhoek bijna leeg. Dan wagen de allerjongsten zich erin om eens te kijken wat je daar allemaal kunt doen. Paula ontdekt vandaag de lego. Ze komt aanlopen met twee rechthoeken, een smalle en een brede, die ze onder een hoe van 90 graden aan elkaar heeft gemaakt. "Weet je wat dit is? … Een pistool! Ze haalt de twee stukken van elkaar, en probeert hoe het is als ze ze andersom aan elkaar maakt. Het blijft een pistool…