Vrijdag 17 december. Er zijn kinderen die al het hele jaar naar deze dag toeleven: de dag van de kerstborrel op De Vrije Ruimte. Lekkere hapjes, lieve mensen, gezellige tafels en verrassende optredens. Het allermooiste is natuurlijk buiten, de sneeuw. Sommigen zijn de hele dag niet binnen geweest, bezig met ballen rollen die enorm worden. Als drie grote bonken liggen ze voor de deur. Bram, de architect, stelt voor om ze als verbinding tussen de 2 uiteinden van het gebouw te leggen: “Nu hebben jullie je serre” (de extra ruimte die we bedacht hadden, voor als het gebouw te klein wordt). Voordat de borrel officieel geopend wordt, gaan we allemaal de sneeuw in, even ‘foto’s maken’, maar het wordt natuurlijk een sneeuwballengevecht. Als we weer naar binnen gaan heeft iedereen sneeuw geproefd. Tijd om te proosten en elkaar te bedanken voor 2010 en vast het beste te wensen voor 2011. Saskia krijgt een spel en een tekening (het fotoboekje komt nog). Zij verlaat ons als sportjuf, maar zal vast op een of andere manier verbonden blijven met De Vrije Ruimte. We kijken en luisteren naar een optreden met  Franse kinderliedjes, vioolspel en Tycho op de cello. Dan proberen we via skype contact te krijgen met Robin, Mees en Jeroen in Griekenland. Het lukt! Ze maken het prima, genieten enorm en leren heel veel. Hun 1-minuut-filmpjes zijn bijna klaar, morgen gaan ze naar Olympia en is de prijsuitreiking van dit Internationaal Filmfestival voor Scholieren. Pas na de vakantie zullen we live al hun verhalen horen. We borrelen nog even door en ruimen dan de school weer op en maken alles schoon voor de scouting, die er de volgende dag weer in zit.

Donderdag 16 december. Nop is er weer. Nop komt iedere week. Van september tot vorige week is hij met een groepje kinderen bezig geweest met de legoleague: lego bouwen, robot programmeren, eindeloos proberen… Nu is dat klaar, hebben we de eerste prijs gewonnen voor ons onderzoek (niet met de robot, die reed opeens heel anders dan verwacht en voerde zijn opdrachten niet uit) en kan de techniekkar weer uit de schuur! Als ik binnen kom hangt er al een houten kerstmannetje aan een touwtje dat vanzelf naar boven kan klimmen. IEDEREEN wil dat natuurlijk graag maken! Overtrekken, zagen, inkleuren, opplakken, dik houten balkje voor de stevigheid erachter. Als je nu de speelruimte betreedt hangen er overal kleine klimmende mannetjes met mutsen. Erin heeft bedacht dat hij niet een opgeplakt ingekleurd papier wil voor zijn poppetje, maar met een brander ingebrachte vormpjes. “Wat ruik ik toch, het lijkt wel vuur….”, denk ik als ik tussen de vele  portfoliogesprekken in even door het gebouw loopt. Het is niet opa Ger die aan het koken is, daar ruikt het naar zalm en champignons. Het is de brander, waarmee Erin prachtige sterren brandt in het hout. Een verrassende kerstman met een vrolijke uitstraling. Het wordt steeds meer kerstmis.

Woensdag 15 december. Portfoliogesprekken dienen meerdere doelen: vragen hoe het gaat met de leerling, of hij zich prettig voelt, waar hij goed in is, wat hij leuk vindt en wat juist niet op De Vrije Ruimte, wat hij nog graag wil leren in de volgende periode, wat de begeleiders zien bij dit kind. De meeste laatjes van de leerlingen zijn voor het portfoliogesprek ongeordend: ze gooien alles erin tot het volgende gesprek en beginnen dan met opruimen. Zo ook Jaidyn. We nemen plaats in de verboden ruimte, een fijne ruimte om een gesprek te voeren, omdat daar niemand mag binnen komen. Haar la zit vol ‘ik wil een grotere la’, maar als we na meer dan een uur klaar zijn met het gesprek, blijkt alles best in haar la te passen. Er komt van alles uit die la, en het leuke is dat dat meteen onderwerp van gesprek is: “Rekenen, ja, dat gaat best goed… Dit hoef ik niet meer…Deze tekening stop ik in mijn map, bij de andere tekeningen. Ik wist niet dat ik zo goed kon tekenen toen ik met tekenles begon.”  Ze vindt het fijn op school en verheugt zich het meest op de dramalessen die in januari gaan beginnen. Het was een lang gesprek, maar na afloop is haar la keurig opgeruimd, zit het verslag in coachi en hebben we afspraken gemaakt over de dingen die ze gaat doen in de komende periode.