Ik kom uit China

Vrijdag 25 februari. “Ik kom uit China”, zo begint Mya haar spreekbeurt. Samen met haar moeder heeft ze een powerpoint-presentatie gemaakt over haar geboorteland en haar adoptie. “In China mogen mensen maar 1 kind krijgen.” Daarom ging zij naar een kindertehuis, waar de mensen lief voor haar waren, maar waar weinig speelgoed en eten was. We zien de film van de overdracht, wanneer haar moeder haar handtekening zet: “Toen was jij mijn echte mama.” Ze laat haar Chinese paspoort zien en een boek over de Chinese muur. Alle kinderen luisteren geboeid. Er komen vragen over hoe het was in China, of ze nog Chinees kent en waarom mensen maar 1 kind mogen krijgen. Wij zijn vol bewondering dat ze haar eigen verhaal van haar komst naar Nederland durft te vertellen. ’s Middags eten we noodlesoep met stokjes. Mya laat zien hoe het moet, zo gemakkelijk is dat niet! Geslurp en gelach, maar uiteindelijk krijgt iedereen de soep naar binnen. Het is fijn om van elkaar te weten wie je bent, waar je vandaan komt en hoe het is om anders dan anderen te zijn. Maar is niet iedereen op zijn eigen manier anders? Allemaal hebben we een eigen achtergrond, komen uit verschillende families, verschillende plekken in Nederland of nog verder weg. Want wie jij bent heeft een geschiedenis, die verankerd is in de generaties die voor jou kwamen.